จิ๊นฮุ่มไม่นัวเนียเป็นซ็อสมาซาล่าอย่างฮังเล ไม่มันย่องจนน้ำมันลอยหน้าแบบแกงพม่า ไม่เผ็ดร้อนอย่างอาหารไทย ไม่เรียบง่ายอย่างอาหารชาวบ้านคนเมือง แต่ซับซ้อนด้วยเครื่องเทศสดอย่าง กระเทียม หอมแดง พริกแห้ง ตะไคร้มากมาย และแน่นอน ขิงคือตัวชูโรง
เนื้อน่องลายเคี่ยวเครื่องเทศไฟรุมๆ ปล่อยให้ทุกอย่างระอุ สุกช้าๆ บ่มกลิ่นหอมของเครื่องเทศอ่อนๆ ได้น้ำแกงขลุกขลิกเหมาะสำหรับกวาดก้นถ้วยแกงด้วยข้าวเหนียว
จิ๊นฮุ่ม ไม่ต้องกินมากชิ้น ไม่ต้องคู่กับอะไร จิ๊นฮุ่ม และ ข้าวร้อนๆ
อีกหนึ่งเมนูที่ค่อยๆหายไปจากขันโตกคนเมือง ด้วยใช้เวลานานในการทำ ที่ขายในตลาดก็ยากที่จะเจอเจ้าอร่อย ที่ขายตามร้านอาหารส่วนใหญ่ก็เร่งสุกด้วยไฟแรง
จิ๊นฮุ่ม slow cook นี้จึงพิเศษนัก กินน้อยๆ อร่อยนานๆ